Gmina Kalinowo rozpościera się w południowo - wschodniej części Pojezierza Ełckiego, na wschód od Ełku. Gmina obejmuje obszar 285 km2 , w tym 19 310 ha stanowią użytki rolne, 5 222 ha lasy. Stolicą gminy jest Kalinowo.
Gmina leży we wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, stanowi część powiatu ełckiego i graniczy z gminami Wieliczki (od północy), Raczki (od północnego wschodu), Augustów i Bargłów Kościelny (od wschodu), Rajgród i Prostki (od południa) oraz Ełk i Olecko (od zachodu).
Nazwa gminy przejęta została od nazwy jej siedziby, to jest wsi Kalinowo. Jej pochodzenie nie jest łatwo jednoznacznie wyjaśnić. "Trudno rozstrzygnąć - pisze znany językoznawca S. Rospond - czy jest to nazwa dzierżawcza od nazwiska "Kalina", czy też nazwa topograficzna od wyrazu "kalina" - "pagórek". Należałoby raczej przyjąć tę drugą ewentualność.
Pierwsza wzmianka o Kalinowie pojawiła się w 1499 r. Osadnicy przybyli z pobliskiego Mazowsza, a większość wsi gminy powstała do 1525 roku. Przygraniczne tereny zapisały burzliwą historię: najazdy Tatarów, przemarsze wojsk. Kalinowo stanowiło też punkt przygranicznej wymiany handlowej.
Gmina Kalinowo uznawana jest przez wielu jako doskonały azyl dla samotników. Dominuje tu typowy krajobraz polodowcowy, pełen wzniesień i dolin wypełnionych jeziorami. Region nie posiada szeroko rozbudowanej bazy turystyczno - wypoczynkowej i z tego względu znajdą tu ukojenie turyści szukający ciszy i spokoju. Mogą bowiem w samotności wędrować, wędkować lub odpoczywać nad jednym z licznych jeziorek. Na terenie gminy warto zobaczyć kościoły w Kalinowie, Pisanicy i Prawdziskach, zespół dworski wraz z parkiem w Golubiach (koniec XIX stulecia). Przez teren gminy wiedzie trasa ełckiej wąskotorówki.
Gmina Kalinowo ma atrakcyjne tereny turystyczno-rekreacyjne: kompleksy leśne oraz jeziora (m.in. Skomętno, Białe, Golubie. Stackie, Przepórki, Nieciecz. Głębokie, Rudnik, Sernik). Są tu znakomite warunki dla wypoczynku stałego, turystyki pieszej, wodnej, wędkarstwa.